Крыніцы юрыдычнай навуковай літаратуры
Студэнты, навукоўцы, дый юрысты-практыкі часта сутыкаюцца з патрэбай пошуку юрыдычнай навуковай літаратуры. Раней значны аб’ём гэтай працы выконвалі бібліятэкары, пакідаючы чытачу час і сілы на прапрацоўку зместу знойдзенага матэрыялу. Пасля пераходу выданняў на лічбавыя платформы сітуацыя значна змянілася. Зараз чытач змушаны самастойна ацаняць надзейнасць крыніц інфармацыі сярод усяго аб’ёму звестак, даступных анлайн.
Асноўныя выдаўцы
У гэтым пасту я раскажу пра асноўныя крыніцы інфармацыі на юрыдычную тэматыку ад асноўных выдаўцоў і агрэгатараў, а таксама пра свой досвед выкарыстання іх прадуктаў.
Google Акадэмія індэксуе метададзеныя1 навуковай літаратуры з сайтаў часопісаў і іншых анлайн-пляцовак. Перавага гэтага прадукту складаецца ў шырокім ахопе апублікаваных крыніц. Аднак у вынікі пошуку трапляюць не толькі паўнатэкставыя артыкулы, але і кароткія звесткі пра іх.
ROAD створана і падтрымваецца Міжнародным цэнтрам рэгістрацыі серыйных выданняў. Улічваючы, што ўсім перыядычным навуковым выданням трэба перадусім атрымаць Міжнародны ідэнтыфікатар серыйных выданняў (ISSN), то іх звесткі аб наяўнасць адкрытага доступу найболей надзейныя. З дапамогай гэтага рэсурсу можна таксама правяраць ці існуе выданне.
Попадание в Directory of Open Journals часцяком уяўляе сабою першы крок для выдавецтва на шляху да іншых якія індэксуюцца баз дадзеных. У звязку з гэтым тут можна знайсці досыць рэдкія, хоць і аўтарытэтныя выданні, што нярэдка сустракаецца сярод кансерватыўных прадстаўнікоў юрыспрудэнцыі.
Paperity з’яўляецца агрэгатарам часопісаў і навуковых прац, што знаходзяцца ў адкрытым доступе. Таму гэтыя ж матэрыялы можна знайсці і ў іншых анлайн-пляцоўках, але выгода складаецца ў магчымасці скарыстаць гэты агрэгатар як адну кропку доступу да шмат якіх выданняў.
Bepress Legal Repository – найбуйная паўнатэкставая юрыдычная анлайн-пляцоўка з адкрытым доступам. Тут пададзены шмат якія англамоўныя артыкулы, што знаходзяцца ў ліцэнзійных базах дадзеных.
Матэрыялы ў SSRN месцяцца самімі аўтарамі. У звязку з гэтым артыкулы выходзяць з часовым лагам у год ці два, што залежыць ад зместу ліцэнзійнага пагаднення з выточным выдавецтвам. Пры гэтым можна рэкамендаваць браць удзел у чыннасці юрыдычнай навуковай падсеткі сеткі грамадскіх навук, што апроч памену публікацыямі дазваляе залучацца ў жыццё міжнароднай акадэмічнай супольнасці.
Магчымыя выданні для публікацый
Асобнае адзначу, што ў ліцэнзійных базах дадзеных некаторыя артыкулы знаходзяцца ў адкрытым доступе. Такія магчымасці пададзены тут:
- ScienceDirect
- Wiley Online Library
- JSTOR
- Ingenta Connect
- Taylor and Francis
- ProQuest Ebook Central
- SAGE Journals
- Springer
-
Метададзеныя ўяўляюць сабою звесткі пра дадзеныя (аўтар, назва, ключавыя словы і іншае) у HTML і тэгах. Існуе няшмат стандартаў метададзеных. На старонцы рэкамендацый ўэб-майстру прыведзены стандарты апрацоўваныя Google Акадэміяй (Highwire Press, Eprints, BE Press, PRISM). Тэгі Dublin Core названы найменш пажаданымі таму як недастаткова падыходзяць для навуковых часопісаў. ↩